جوانمرد کوچک

سلام بهمه دوستا و همه اونایی که دوستم دارن و من بیشتر دوستشون دارم  تیپ جدیدم بوده منم یه بسیجی هستم ...

              این نقاشی رو بابایی برام کشیده چون دوستش داشتم کنارش دراز کشیدم منو بگیره .         ...

سلام دوستای خوب و مهربونم حدود دو ماه ونیمه که از شما بی خبرم آخه مامانیم از وقتی اومده گرفتاره من که خیلی دلم براتون تنگ شده بود نمیدونم شما چی ؟ از اون یک ماهی بگم که مامانیم نبود یعنی از 19 شهریور 93 تا 22 مهر ،  همه  متوجه شدند که من چقدر پسر صبوری هستم . دست مامان بابایی و بابا جون و مریمی درد نکنه خیلی در نبود مامانیم مراقب من بودن. البته  مزاحم خاله ها و عمه ها و عمو  و دایی شدیم که از اونا هم خیلی ممنونم . ولی وقتی مامانیم اومد ازش جدا نمیشدم حتی توی خونه  راه میرفت منم کنارش راه میرفتم  آخه فکر میکردم دوباره میخواد منو بزاره و بره . راستی یادم رفت بگم کلی سوغات برام آورد منم همش ازش تشکر میکردم . ...

سفر غریبی بود این سفر. نمی‌دانم آیا باز هم لیاقت تجربه‌ کردنش را دارم یا نه؟ اما بسیار آموختم از جایی که شبیه هیچ جای دنیا نبود و نیست. بسیار آموختم. بخشش، محبت، گذشت، قضاوت نکردن و هیچ کس بودن را! آرزو دارم که بپذیرید صداقت کلامم را که  تنها بخشی از حسی‌ است که بعد از این سفر و در ایام آن داشته و دارم. آرزو دارم که مایی که از گِل و سرشت هم هستیم بترسیم از پروردگارمان! آرزو دارم باور کنیم معنی هیچ کس بودن را در هر مقام، موقعیت، منزلت و تفکری. من که باور کردم هیچ کس‌ام و باور کردم که تا او نخواهد برگی از درخت نمی‌افتد و باور کردم که تنها باید تلاش کنم که قبل از هر چیز انسان باشم. شما را دوست دارم و آرزو می&zw...